Zdrada, rozstanie, rozwód i tworzenie rodzin patchworkowych to coraz częstsze zjawisko.

Nic więc dziwnego, że wiele osób zawierając małżeństwo niejako „liczy się” z tym, że nie będzie ono trwało „póki śmierć nas nie rozłączy”. Ale nie Helena – ona żyła w bańce mydlanej i nie mogła się pogodzić z tym, że ta bańka pękła.

 

 

„NALEŻY DO MNIE” Anna H. Niemczynow – recenzja

„Należy do mnie” to najnowsza książka Anny H. Niemczynow. Głównymi bohaterami powieści jest rodzina: Helena, Wiktor i ich córka Faustyna. Wydaje się, że wiodą szczęśliwe życie, ale prawda jest taka, że Wiktor zdradza żonę. Dlaczego? Bo wydaje mu się ona zbyt nudna, zbyt idealna. Prawnik więc skłania się ku temu, by związać się ze swoją kochanką Klarą.

Z czasem jednak zaczyna wątpić i zastanawia się, czy nie zerwać z Klarą, a zacząć odbudowywać swój związek z żoną. Wtedy jednak przychodzi SMS, który odczytuje Helena: Klara jest w ciąży.

 

Zdradził ją mąż. Swojej córce zrobiła coś strasznego

Tak zaczyna się fabuła powieści „Należy do mnie”. Dalej jednak obserwujemy jak Helena – z nienawiści, pustoty własnego życia, zazdrości i chęci zemsty – popada w obłęd. Pokorna i pogodna dotąd kobieta, knuje okropną intrygę, której ofiarą jest jej były mąż, ale… rykoszetem dostaje się też córce.

Jednak w swoim  zaślepieniu Helena nie widzi, że krzywdzi dziecko, tylko brnie dalej w swoim planie. Destrukcji całej rodziny próbuje zapobiec psycholog Mound oraz babcia dziewczynki. Czy im się to uda? Finał książki jest bardzo zaskakujący!

 

Czytać czy nie czytać?

Przez całą książkę czytelnik czyta z zaciekawieniem, co będzie dalej. Chce się dowiedzieć, na czym polegała intryga Heleny, a później – czy uda się ujawnić oszustwo kobiety. Jednak, gdy dojdziemy już do końca powieści nasuwa się wiele refleksji.

Po pierwsze, że trzeba mieć „swoje” życie. Helena go nie miała. Rzuciła karierę i żyła domem, mężem i córką, ale to nie było „jej”. Gdy zabrakło męża, a córką musiała się „dzielić” i niczym innym nie wypełniła pustki – popadła w obłęd.

Druga refleksja dotyczy kłamstwa. W powieści „Należy do mnie”, Wiktor okłamywał żonę, a sam był okłamywany przez Klarę – swoją kochankę, a później partnerkę – i to we wręcz życiowej sprawie.

Trzeci wniosek dotyczy Faustyny, bo jest to obraz dziecka „rozdartego” pomiędzy rodzicami. Intryga matki to wyolbrzymienie problemu, który może się pojawić w wielu rozbitych rodzinach – choć być może w mniejszej skali. Jest to jednak przykład manipulacji dzieckiem, by drugiemu rodzicowi dopiec i zrobić „na złość”.

Polecamy tę lekturę!